Bazı Filmler

                             

Merhabalar,

Geçen hafta film dağarcığıma kattığım dört filmden bahsetmek istedim bugün.

Dördü de farklı tarzda, kendine özgü ama kesinlikle izlenmeyi hak eden filmler.

Bu aralar seçtiğim filmlerin içinden genellikle almaya çekindiğim Bollywood yani Hint yapımı filmler çıkıyor. Film seçerken ya tavsiye ya da araya karışma durumu var, henüz çözemedim.

"Benim Adım Khan" da Hint yapımı bir film. Film biraz karışık, anlatacak çok da meselesi varmış ki yaklaşık üç saat sürüyor. Konusundan bahsetmek zor çünkü içinde Hindu-Müslüman çatışması, 11 Eylül saldırısı, G. Bush, Obama, Katrina fırtınası gibi bir çok kişi, dönem ve olay var. Çok mesajlı bir film. Şöyle bir özet geçebilirim, Asberger Sendromu (otizmin bir türü) olan Müslüman bir gencin, ülkesinden Amerika'ya gelişi, Hindu bir kadına aşık olup evlenmesi ve 11 Eylül saldırılarından sonra Müslümanlar için zorlaşan yaşam koşullarını anlatıyor. Khan aşkını kanıtlamak için uzun ve meşakatli bir yola çıkıyor. Çıkış o çıkış. Filme kötü desem kötü değil, iyi desem izleyince bu mu iyi film demenizden korkuyorum. Açıkçası ben beğendim. Ama biraz ne bileyim ajitasyonu mu fazla, fazla mı mesaj kaygılı, yoksa filmin sürekli değişen ruh hali mi kafamı karıştırdı bilemedim. Filmin sevdiğim noktalarından biri insanların sadece "iyi" ve "kötü" insanlar olarak ikiye ayrılabileceğini vurgulaması oldu, elbette aşkı da güzel anlatmış. Biraz karışık ama iyi niyetli bir film. Son kararım, izleyiniz. Bu arada filmde Bollywood'un karizmatik ve yakışıklı oyuncusu Shahrukh Khan oynuyor. Ben de bu filmle kendisiyle tanışmış oldum.

"Taare Zameen Par-Every Child is Special" Hintçesini Türkçe olarak söylersek "Yerdeki Yıldızlar" çok değişik bir film. Çok ama çok sevdim. Sanırım ben giderek Hint filmlerine alışıyorum. Bu filmde bir çocuk var, başrolde oynuyor. O kadar tatlı ve öyle yetenekli ki hayran kaldım. Filmin içine serpilen animasyonlar bir harika. Konudan bahsetmek gerekirse disleksik (okuma güçlüğü olan) bir çocuğun yaşadıkları ve tanıştığı bir öğretmenle birlikte hayatının seyrinin değişmesi anlatılıyor. Filme sonradan katılan öğretmeni Aamir Khan oynuyor. (Bu Khan'lar baya kalabalık bu sektörde herhalde), ilk sahnedeki "cori cori" performansıyla beni kopardı. İyi kalpli ve yardımsever öğretmeni sevdim de biraz abartı vardı. Yani o kadar mükemmel olamazsın. Oldukça da yakışıklı bir adam. Bu arada filmi yöneten de kendisi. Okuduğuma göre de çok seveni ve saygınlığı varmış Hindistan'da. İyilik için çabalıyor ve başarıyormuş. Darısı bizim jönlerin başına. Kısacası filmi izleyin derim, şu abuk subuk her sahnede cori cori zıplanıp oynanan filmler nedeniyle Hint sinemasına önyargıyla yaklaşıyordum ama artık daha fazla izlemeye karar verdim.

"Inside Llewyn Davis", "Sen Şarkılarını Söyle" Joel ve Ethan Coen tarafından yazılıp yönetilen 2013 yapımı ABD dram filmi. Müzik piyasasında tutunmaya çalışan genç bir adamın yaşadıklarını anlatıyor. Müzik dolu, yumuşacık ama bir o kadar hüzünlü bir film. Üstelik yıl 1960. Müzik ve mücadele adına güzel, keyifli bir film. Başrollerinde Oscar Isaac ve Carey Mulligan var. Bir de bonus olarak Justin Timberlake abimizi izliyoruz.

En güzel filmi anlatmayı sona sakladım. "Siberia Monamour", "Sibirya Aşkı", son zamanlarda izlediğim en etkileyici ve çarpıcı filmlerden biri oldu. Vahşeti hem doğada hem insan ruhunda inanılmaz bir biçimde anlatıyor. 2011 Rus yapımı bir film. Filmin merkezinde bir dede ile torununun yaşantısı var. Rusya'nın çetin hava koşullarıyla, imkansızlıklarla ve yaban hayatıyla tanışıyoruz. Sonra da insanlar arasındaki yoz ve vahşi ilişkilere tanık oluyor ama  insanlığın hala ölmediğini de öğreniyoruz. Çok ama çok güçlü çok büyük bir film. Mutlaka izleyin, zaman zaman ağırlaşıyor, zorlaşıyor ama sonunu bekleyin. Gerçekten güzel bir hikayesi var.

Yazarken George Dalaras dinliyordum, o da resme girmiş. Akdeniz ezgileri sevenlere bu albümü şiddetle tavsiye ederim, hele içinde Dulce Pontes var ki tadından yenmiyor. Gözünüz ve kulağınız iyi şeylerle dolsun efenim, iyi günler dilerim.