Beyoğlu'nun En Güzel Abisi: Komiser Nevzat

Ahmet Ümit’in son kitabı "Beyoğlu'nun En Güzel Abisi" her polisiye sever gibi beni de heyecanlandırmıştı. Bu yüzden elimdeki kitabı bir an önce okuyup bu kitaba başlamak istiyordum. Kitabı bu hafta bitirdim. Baş karakter artık Ahmet Ümit’le özdeşleşen Nevzat Başkomiser. Kitabın ana konusu Tarlabaşı’ndaki kentsel dönüşüm. Bu temele oturtulan diğer konular da 6-7 Eylül olayları, mafya babaları, gezi olayları ve esrarengiz bir cinayet.
Cinayet izi sürdüğü için kolay okunan ve akıcı bir kitaptı, bu tür kitaplardan da beklenen bu ancak evet ancaklara gelirsek ben kitabı çok fazla didaktik ve mesaj kaygılı buldum. Yani o Beyoğlu’nun tadını, dokusunu, ermenilerin yaşadıklarını, gezi olaylarını biraz daha kaygısız anlatsaymış yazarımız, çok daha güzel olacakmış.

Ne bileyim sonuçta Ahmet Ümit bu, kolay da eleştirilmez, zaten kaç polisiye yazarımız var ki, dilim de varmıyor olmamış demeye, sanki biraz tatsız olmuş gibi. Bir yandan cinayet, bir yandan ermeni olayları, gezi olayları, çok mu karışmış ne. Hele bir de mesajlar falan. Oysa gezi ruhu daha güzel anlatılabilirdi, o ağaçların fısıltıları biraz havada kalmış. Sonra bazı karakterleri oturtamıyorsunuz mesela, tinerci gençlerin halleri bir tuhaf, bazı diyaloglar anlamsız sanki, bazı kelimeler çok tuhaftı, süt hırası mesela, gözüme batıp durdu.

Ama cinayet ve çözümü güzeldi. Bu ayrıntıya giremiyorum tabi, kitabın olan tadı da kaçmasın. Ahmet Ümit severler elbette alıp okusunlar ancak ben bir Beyoğlu Rapsodisi’nden, Aşk Köpekliktir’de sonra bu kitabın içinde kendini anlatan abi’yi pek sevemedim. Belki de bir sürü olayı bir cinayetle birlikte anlatmak işleri biraz karıştırmıştır.

Asıl takıldığım konu Ahmet Ümit’in vermek istediği mesajları karakterlerin ağzına güzel oturtamıyor olmasıydı. Kitapta zaman zaman bir mafya babasından ya da tinerciden beklenmeyecek sözler duyuyorsunuz, bu da ister istemez insanın dikkatini dağıtıyor.

Kısaca, emek var saygım sonsuz, on üzerinden yedi diyorum, selam ediyorum.