Merhaba,
Son zamanlarda kitap okumaya ne yazıkki çok fazla zaman ayıramıyorum. Sadece serviste ve gece yatmadan önce kitap okumayı kendime yakıştıramıyorum çünkü eskiden tam bir kitap kurduydum. Okuma oranını düşünürsek elbette ortalamanın çok üstündeyim ama ülkemizin oranı malum. Hiç kıyaslamak istemiyorum bu yüzden.
Geçen gün Müge İplikçi'nin 2009 yılında çıkan öykü kitabı Kısa Ömürlü Açelyaları okudum. Uzun zamandır okunacaklar rafımda bekliyordu, nihayet sıra geldi.
Müge İplikçi benim gözümde edebiyatımızın detaycı, insan çözümlemelerinde oldukça başarılı ve hafif kaçık bir öykücüsü. Çok seviyorum gerçekten tarzını. Öykülerinin anlattıkları ve üslubu arasında bazen direk bir bağ kuramıyorum ve sanırım bu öyküleri bu kadar ilginç yapan tam da bu. Bir çok ödül sahibi olan İplikçi, bu kitabında yalnızlığı ve iletişimsizliği de farklı bir pencereden anlatmış. Ayrıca hafıza üzerine detaylar da şaşırtıcı. Bazı öyküler öyle uçuk ki bayıldım. Öykü severlerin edinmesi gereken Kısa Ömürlü Açelyalar, Everest yayınlarından çıkmıştı.
Keyifli okumalar..
denizcim, bu çok özel bir öykü kitabı,bende ilk çıktığında koşa koşa almıştım.kadın bir yazardan şahane kadın öyküleri.daha sonra tekrar tekrar okuduğum öyküler oldu aralarından.müge iplikçide az ama öz yazanlardan:)
YanıtlaSilGerçekten çok güzel yazıyor Müge İplikçi.
YanıtlaSilBenzer tarzda Ayşegül Çelik de okumanı tavsiye ederim. Tarzları çok benziyor. Onu da mutlaka beğenirsin :)