Gecenin bir yarısı çığlıklar atarak uyanmış kadın rüyasından, kan ter içinde, soluk soluğa..Saçları, bedeni sırılsıklammış. Hızla inip kalkan göğsünde kavuşturduğu ellerine dikkatle bakmış, avuçlarını aralayıp gözlerinden süzülen yaşlara yer açmış.
Her gün hem sevgisini hem kıskançlığın zehrini akıtıyormuş usul usul. Deli gibi severken, sevdiği adamı yok etme arzusu kabusu olmuş. Sevdiğine güzel sözler söyler, sevip okşarken kaybetme korkusunun ateşiyle yanarmış.Ayrılmayacaklarına dair ettikleri yeminlere rağmen kadın kendini hep o ayrılık vaktine hazırlarmış.
Sevmek onun gönlüne ferah vermez, bastıramadığı kıskançlığı kinini bilermiş.O ateş öyle yakarmış ki kadını, sevdiğine her dokunduğunda adamın da canı yanarmış. Gel zaman git zaman kadın sevgisini bir, kıskançlığı kinini iki söyler olmuş. Muhabbetlerinin tadı tuzu huzuru kalmamış. Kadın kendini tutamayıp söylediği her sözle sevdiğinin yüreğini ezerken, sevdiğini söylemek için başını her kaldırışında utançla ağlamaya başlarmış. Adama duyduğu sevgi ne kadar büyükse kini de o denli çokmuş ve ne yapsa başedemez olmuş.
Adam işittiği sözler karşısında aşkın sabrıyla inler yine de sevdiğinin gönlünü kırmamak için ses etmezmiş. Kadının gönlü, hem kıskançlığı hem sevdiği adama ettiği eziyeti kaldırmaz olmuş zamanla. Alıp başını gitmeyi denemiş, yapamamış.
Kadın içindeki ateşi artık taşıyamaz olmuş bir zaman sonra..Öldürme arzusu galip gelmiş sevgisine.Sabrı bitmiş..
O zaman karar vermiş bu ateşi söndürmeye.
Ama sevdiği adamın ölüme tek başına gitmesine razı olmamış. Zehir kattığı içkinin son yudumunu kendine ayırmış. İçmeden önce de son kez, onu canından çok sevdiğini, ettiği bütün eziyetin aşkından, onu kaybetme korkusundan olduğunu söylemiş.Ve o gece kadınla adam beraber, sonsuz bir uykuya dalmışlar..
0 yorum