Ankara dönüşü İstanbul ve diğer şeyler

Yılın son yazısı mı olsun yoksa yazmadığım bir kaç şeyi mi yazayım, yıl bitene kadar bir yazı daha yazar mıyım, yoksa seri haline getirmeyi planladığım "neler oldu" yazısı mı yazayım bilemedim. Hem yazmak istedim hem kafamı toplayamadım. Ama bilgisayarın başına geçmişken yazmamak olmazdı.

Bu ayın başında bir karar aldım. Her ay iki kitap okuyup, iki çorap öreceğim. İki çorap hedefime ulaştım, bir kitap bitti, şimdi yapay zeka üzerine kalınca bir kitap okuyorum ve henüz çeyreği bitti. Bakalım geri kalan on günde hedefime ulaşabilecek miyim? Çünkü bu arada bir de diamond painting yapıyorum. Mısır'ın tablosunu geçen yıl yapmıştım, bu yıl da Güneş'i yapıyoruz. O yüzden gözlerim yoruluyor, tüm gün iş, akşamları ve hafta sonu okuma, örme, yapıştırma derken bu yıl yakın gözlüğüne geçiş yaptım. Boş duramıyorum kesinlikle. Bu arada diamond paintingle geçen yıl tanıştım. Biricik dostum Duygu doğum günümde "sana iyilik mi yapıyorum kötülük mü bilmiyorum" diyerek vermişti bu hediyeyi, binlerce taşı bir tabloya tek tek (bazen üçer-dörder) yapıştırmak gerçekten akıl karı değil gibi gözükse de ben bayıldım hatta Aydın da çok sevdi. Diamond paintingle ilgili ayrı bir yazı yazacağım. O da terapi gibi bir hobi.

                                                                  

Bu ayın başında Ankara'ya kardeşimi ve ailesini ziyarete gittim. Yeğenimi çok özlemiştim. İş değişikliği nedeniyle Ankara'ya yeni taşındılar. Ben de hızlı trenle keyifli bir yolculuk yaptım. Trende çorap örerken bir çok hemcinsim geldi, sorular sordu, ördüklerime baktı. Kendi ördüklerinden bahsettiler. Herkesin ortak fikri örmenin harika bir terapi olduğu yönündeydi, hep söylüyorum, örmek harika bir terapi yöntemidir.

bu ay bitirdiğim ilk çorap

bu da ikincisi

Ankara güzel ve soğuktu. Güzel kelimesini Ankaralılar bozulmasın diye kullandım. Anıtkabir dışında beni bu şehre çekebilecek hiç bir şey yok. Bakanlıklar ve Avm dışında hiç bir şey göremedim. Belki bizimkiler de henüz şehre yabancı olduğu için, soğuk hava ve kısıtlı zaman nedeniyle de beni iyi gezdirememiş olabilirler ama şimdilik Ömer Kaptan'ın mezelerini ve Piaf'ın kruvasanlarını beğendim. Artık bundan sonra gidip geldikçe bir yerleri keşfederiz diye düşünüyorum. 

şerefine Ankara

Bu arada pazar sabahı bizimkiler beni Gain'in Ankara Apartmanları yapımında izleyip mimarisine hayran kaldığım Yeşiltepe Bloklarına götürünce çok şaşırdım. Meğer Özüm'ün piyano öğretmeni burada oturuyormuş. Ankara'da bazı eski apartmanlar çok özel bir mimariye sahip. Bu yapı da onlardandı ve gördüğümde hayran olmuştum.

                                                                                                                                        

Giderken Özüm'e Çıtır Çıtır Felsefe serisinin kitaplarından götürdüm. Çocuklara kavramlar üzerinden düşünmeyi ve anlamayı öğreten çok değerli kitaplar. Götürmeden önce ben de okudum ve çok sevdim. Zaten çocuk kitapları okumayı da çok seviyorum.

İki günlük Ankara ziyaretinden döner dönmez kendimi Eminönü'nde buldum. Nedenini bilmiyorum, vapur yolculuğu boyunca içimden İstanbul'u bu kadar özlemiş olamam olamam olamam diyordum.  Kurukahveci Mehmet Efendi'nin müzesi ve dükkanını ziyaret ettim, bir de aklım Kürkçühan'daydı, sanki bir oda dolusu ipim yokmuş gibi. 

yeni aldığım çorap ipleri

Kalabalıktan yeteri kadar bunaldıktan sonra eve gittim. Sonra hayatıma (ev, iş, eş, kedi, bulaşıklar) geri döndüm. Sanırım bir sonraki yazım "Aralıkta neler oldu" görünümlü bir yıl kapanışı yazısı olacak. Belki yılın Z raporunu çıkarırız. Hedefimi tutturabilecek miyim acaba?

Yeni yıl geliyor bu arada, hiç bundan bahsedemedim. Her yıl sonunda beni bir heyecan alır. Yeni yılın hedefleri, umutlar, kararlar, sonra yılbaşı ağacı, hediyeler, tutulan dilekler. Bizim evdeki yılbaşı ağacı kedilerimiz tarafından mundar edildi ama umutlarımız hala yeşil ve ışıltılı. Umarım sizin de öyledir.

ChatGpt'de yaptım

Yarın Kadıköy'e gideceğiz, Şekerci Cafer Erol kalabalığında ezilip yılbaşı alışverişimizi yapmayı planlıyoruz. 

Görüşürüz.

beni öyle özlemişler ki hiç umursamadılar